Կրեմլի սցենարների ժողովածու. Ուկրաինա ներխուժելու պատրվակի հորինում․ այլ միֆեր

Վերջերս մենք քննեցինք և մերկացրինք Ուկրաինայի հետ կապված յոթ առավել հաճախ օգտագործվող և վտանգավոր միֆերը:

Ուկրաինայի սահմաններին ռազմական շարունակական էսկալացիայի պայմաններում, ռուսական պետության վերահսկողության տակ գտնվող ԶԼՄ-ները շարունակում են ապատեղեկատվական սցենարներ մշակել Դոնբասի բնակչության նկատմամբ անխուսափելի կամ նույնիսկ ընթացող վայրագությունների մասին: Ակնհայտ է, որ այդ ամբողջը փորձ է ստեղծելու «casus belli»՝ ներխուժման պատրվակ, և բաց պահել Ուկրաինայի դեմ նոր, ուղղակի ռազմական ագրեսիայի տարբերակը։

Կրեմլամետ լրատվամիջոցները տարիներ շարունակ լցված են Դոնբասում Կիևի «վայրագությունների» կեղծ մեղադրանքներով: Ապատեղեկատվական լրատվամիջոցները՝ ներառյալ նրանք, որոնք վերջերս ցույց տվեցին, որ կապեր ունեն ռուսական հետախուզական ծառայությունների հետ, անցյալում բազմաթիվ առիթներով Ուկրաինային մեղադրել են «էթնիկ զտումների» և «ցեղասպանության» մեջ, տե՛ս, օրինակ՝ 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021 թվականներին:

Հիմա նման կեղծիքները վերամշակվում են Կրեմլի բարձրագույն մակարդակներում:

Ստորև ներկայացնում ենք կրեմլամետ ապատեղեկատվության մի քանի ամենահայտնի սցենարների ընդհանուր ակնարկ, որոնք օգտագործվում են կամ կարող են օգտագործվել որպես Ուկրաինայի դեմ ռազմական ագրեսիայի հետագա սրման պատրվակ:

Միֆ՝ «Ուկրաինական ուժերը պատրաստվում են մեծ հարձակում սկսել Դոնբասում»:

Փաստ. «Ուկրաինան արժեվորում է յուրաքանչյուր քաղաքացու կյանքը և ագրեսիվ գործողությունների ծրագեր չունի» – Ուկրաինայի պաշտպանության նախարարի ուղերձն ավելի հստակ չէր կարող լինել: «Ուկրաինական բանակն ագրեսիվ գործողությունների ծրագրեր չունի և չի օգտագործում զենքեր, որոնք կարող են վտանգ ներկայացնել քաղաքացիական բնակչության համար: Միացյալ ուժերի գործողությունների շրջանակներում իրականացվող ողջ գործունեությունը պաշտպանական բնույթ է կրում»:

Ռուսաստանի պետական լրատվամիջոցներն ակտիվացրել են գաղտնի հարձակումների վերաբերյալ Ուկրաինային ներկայացվող մեղադրանքները: Սա իր գագաթնակետին հասավ Ռուսաստանի կողմից աջակցվող, այսպես կոչված, «ԴԺՀ» և «ԼԺՀ» զինյալների առաջնորդների համաժամեցված և գրեթե նույնական տեսաուղերձներով (որոնք, ըստ եղած տեղեկությունների՝ նախապես ձայնագրվել էին երկու օր առաջ): Այդ հաղորդագրություններում Ռուսաստան զանգվածային տարհանումների (ավելի շուտ՝ պատվիրված տեղափոխում) կոչ էր արվում։ Օգտագործելով «տարհանում» տերմինը՝ տեղի զինյալները փորձում են իրենց գործողությունները որակել որպես մարդասիրական, մինչդեռ իրականում խոսքը վերաբերում է խաղաղ բնակիչներին իրենց տներից և առօրյա կյանքից արմատախիլ անելուն: Ռուսական պետական լրատվամիջոցների հայտարարությունները 700 000 մարդու տարհանման մասին փորձ է՝ ներկայացնելու այն որպես քաղաքացիական բնակչության պաշտպանության պատասխանատվության ստանձնում՝ մի տեսակ զուգահեռ անցկացնելով Կոսովոյի պատերազմի հետ:

Որտե՞ղ ենք դա տեսել նախկինում: Տարիներ շարունակ կրեմլամետ ԶԼՄ-ները ողողված էին Դոնբասի դեմ Կիևի հարձակողական ծրագրերի մասին պնդումներով՝ Ուկրաինան ներկայացնելով որպես անողոք ագրեսոր: Շատ օրինակներ կարող եք տեսնել այստեղ: Միևնույն ժամանակ, կրեմլամետ ԶԼՄ-ները հերքում են վերջերս տեղի ունեցած մանկապարտեզի գնդակոծությունը Ուկրաինայի կողմից վերահսկվող տարածքում:

Ուկրաինական ռազմական հարձակման ենթադրյալ ծրագրերը հեռարձակվել են ռուսական պետական հեռուստատեսությամբ: Առաջին ալիք, 2022թ. փետրվարի 17:

Միֆ՝ «Ուկրաինան ծրագրում է ահաբեկչություն կազմակերպել կամ իրականացնել Դոնբասում կամ Ռուսաստանում (բազմաթիվ զոհերով քաղաքացիական բնակչության շրջանում)»:

Փաստ. Այս և նմանատիպ մեղադրանքները պատկանում են, այսպես կոչված, կեղծ դրոշի տակ կատարվող օպերացիաների պատմությունների դասին, որտեղ Ուկրաինան մեղադրվում է բռնի («ահաբեկչական») հարձակումներ կազմակերպելու կամ իրականացնելու մեջ: Վերջին օրինակները պնդումներ են ներառում Դոնեցկում վտանգավոր արդյունաբերական օբյեկտներ, վարչական շենքեր պայթեցնելու ծրագրերի մասին և հղումներ՝ «լեհ վարձկանների» մասին – ավելի մանրամասն վերլուծության համար, տե՛ս the DFR Lab:

Նման տարբեր պնդումների մեջ հաստատուն է մեկ բան՝ ցանկացած տեսակի հավաստի ապացույցների տխրահռչակ բացակայությունը: Ոչ մի անկախ դիտորդ ի վիճակի չէ հաստատել մեղադրանքը: Ոչ մի արժանահավատ վկա չի հայտնվում: Սա ներառում է 2022թ. փետրվարի 18-ին Դոնեցկում ավտոմեքենայի լայնորեն հեռարձակված պայթյունը, երբ առանց որևէ հավաստի դատական հետաքննության՝ ռուսական պետական հեռուստաընկերության լրագրողին ցույց են տվել վնասված ավտոմեքենայի կողքին կանգնած: Հեղուկ նյութերի մի կողմ նետված տարաների պայթյունների նմանատիպ պատմությունից հավասարապես բացակայում է փաստագրումը:

Ուկրաինայի կառավարությունը կտրականապես հերքում է նման ապատեղեկատվական մեղադրանքները:

Կրեմլամետ աղբյուրների պնդումները ուկրաինական ենթադրյալ ահաբեկչությունների մասին ուժեղացան միջազգային լրատվամիջոցների հաղորդումներից հետո, որոնք հիմնված էին հանրության համար հասանելի դարձած հետախուզական տվյալների վրա, որոնք ցույց էին տալիս, որ Ռուսաստանը կարող է կեղծ ահաբեկչություն կազմակերպել՝ արդարացնելու ներխուժումն Ուկրաինա:

Որտե՞ղ ենք դա տեսել նախկինում: Ռուսաստանը նախկինում էլ է մեղադրել Ուկրաինային «ահաբեկչական հարձակումների» մեջ (տե՛ս 2016թ.) մինչդեռ կրեմլամետ լրատվամիջոցները նաև պնդում էին, որ Ուկրաինան ղեկավարվում է «ահաբեկչական խունտայի» կողմից և «ահաբեկիչների է վարժեցնում» Եվրոպայում և Մերձավոր Արևելքում գործողությունների համար: Նման մեղադրանքները պաշտպանող ոչ մի վկայություն չկա:

Վերևում՝ ենթադրյալ հարձակումներ. ավտոմեքենայի և քիմիական պահեստների պայթյուններ: Ներքևում՝ քաղաքացիական բնակչության բռնի տեղահանումներ: Առաջին ալիք, ՏԱՍՍ, 2022թ. փետրվարի 18:

Միֆ՝ «Ուկրաինան արևելքում ռուսախոս բնակչության ցեղասպանություն է իրականացնում»:

Փաստ. Ուկրաինայի կառավարությանը մեղադրելով մարդկության դեմ ամենածանր հանցագործության մեջ՝ Կրեմլը ոչ միայն փորձում է Կիևին ներկայացնել որպես վատագույն չարագործ, այլև չարաշահում է այն տերմինը, որը հստակորեն սահմանված է 1948թ. ընդունված «Ցեղասպանության հանցագործությունը կանխարգելելու և պատժելու մասին» ՄԱԿ-ի կոնվենցիայում։

Նման պնդումները, ի թիվս այլոց՝ միանշանակ հերքվել են ռուսական անկախ լրատվամիջոցների կողմից: Ուկրաինայում մարդու իրավունքների իրավիճակի մասին զեկույցներից և ոչ մեկում, որոնք պարբերաբար հրապարակվում են ՄԱԿ-ի Մարդու իրավունքների գերագույն հանձնակատարի կողմից, կամ ԵԱՀԿ հատուկ դիտորդական առաքելության զեկույցներում անգամ մոտավոր անդրադարձ չկա ցեղասպանությանը Ուկրաինայում:

Որտե՞ղ ենք դա տեսել նախկինում։ Տարիներ շարունակ կրեմլամետ լրատվամիջոցներն ազատորեն օգտագործել են «ցեղասպանություն» բառը՝ նկարագրելու բաներ, որոնք կապ չունեն մարդու իրավունքների լայնածավալ խախտումների հետ, այդպիսով խեղաթյուրելով բուն միջազգային իրավունքի այս եզրույթը: Օրինակները ներառում են ջրի և վիզաների հետ կապված ենթադրյալ «ցեղասպանությունը» Ղրիմում և Սպուտնիկ V պատվաստանյութը գնելուց հրաժարվող ուկրաինացիների «ցեղասպանությունը»:

Միֆ՝ «Ուկրաինան քիմիական և այլ արգելված զենք կօգտագործի Դոնբասի քաղաքացիական բնակչության դեմ: ԱՄՆ-ը «կեղծ դրոշի» տակ քիմիական զենքով հարձակում է պլանավորում Դոնբասում»:

Փաստ. Ուկրաինան երբեք քիմիական զենք չի արտադրել, հավաքել կամ օգտագործել: ԱՄՆ-ը նաև ստորագրել է Քիմիական զենքերի մասին կոնվենցիան և չի օգտագործում քիմիական զենք։

Կրեմլամետ լրատվամիջոցները նաև մեղադրել են ուկրաինացի զինվորականներին Ժնևի կոնվենցիայով արգելված սպիտակ ֆոսֆոր պարունակող զինամթերք օգտագործելու մեջ՝ մինչդեռ ռուսական գաղտնի ծառայությունների հետ կապված Telegram-ի ալիքները ասեկոսեներ են տարածել ինքնաշեն ռադիոակտիվ ռումբերի մասին։ Նման սուտ պատմությունները վախ առաջացնելու, հույզեր հրահրելու և Ուկրաինայի զինված ուժերը վարկաբեկելու նպատակ են հետապնդում:

Որտե՞ղ ենք դա տեսել նախկինում: Կրեմլամետ ԶԼՄ-ները քիմիական զենքի մասին փաստերի խեղաթյուրման երկար պատմություն ունեն՝ ներառյալ սիրիական ռեժիմի կողմից քիմիական զենքով հարձակումների հերքումը: Կրեմլամետ լրատվամիջոցները նաև կարևոր դեր են խաղացել Ալեքսեյ Նավալնու մահափորձի և Սոլսբերիի թունավորման ժամանակ Ռուսաստանի կողմից քիմիական զենք իրականում կիրառելու մասին փաստերը խեղաթյուրելու գործում:

Միֆ՝ «Ուկրաինացի զինվորականները վայրագություններ են գործում Դոնբասում»:

Փաստ. Դոնբասում, այսպես կոչված, վայրագությունների մասին պնդումները սարսափելի են և երբեմն լրացվում են ռուսական առաջին հեռուստաալիքի սահմռկեցուցիչ պատկերներով: Այնուամենայնիվ, դրանցում զգալիորեն բացակայում են արժանահավատ մանրամասները: ԵԱՀԿ հատուկ դիտորդական առաքելության տեղաշարժի շարունակական սահմանափակումների պայմաններում, անկախ դիտորդների կողմից պնդումները հետաքննելու հնարավորություն չկա:

Որտե՞ղ ենք դա տեսել նախկինում։ Կրեմլամետ լրատվամիջոցներն օգտագործել են խիստ զգացմունքային և շինծու հաղորդագրություններ՝ ուկրաինացիների հանդեպ ատելություն և վախ սերմանելու համար՝ հատկապես ներքին ռուսաստանյան լսարանի մոտ: Դեռևս 2014թ. կրեմլամետ ԶԼՄ-ների կողմից շրջանառվող՝ «խաչված տղայի» մասին տխրահռչակ պատմությունը հորինելուց հետո կատաղի մեղադրանքներ եղան, որ ուկրաինական զինված ուժերը «մարդկային սաֆարիներ» են կազմակերպում, որտեղ հարուստ արևմուտքցիները իբր կարող էին Դոնբասում խաղաղ բնակիչներին սպանելու իրավունք գնել (2018թ․): Ենթադրյալ «դիպուկահարների սաֆարիի» վերաբերյալ նմանատիպ պնդումներ արվել էին վերջերս՝ 2022թ. փետրվարին: 2021թ. գարնանը ռուսական պետական լրատվամիջոցները զանգվածաբար տարածում էին Դոնբասում 4-ամյա տղայի պատմությունը, ով իբր սպանվել էր ուկրաինական անօդաչու թռչող սարքից։ Ըստ ընդհանուր կարծիքի, մահվան պատճառը կեղծվել էր: Նման ապատեղեկատվական հաղորդագրությունները սերտորեն կապված են «նացիստական» Ուկրաինայի մասին հայտնի ապատեղեկատվական նարատիվի հետ, որը մշակվում է ինչպես ռուսական ԶԼՄ-ների ներկայացուցիչների, այնպես էլ ռուս պաշտոնյաների կողմից:

Ընթերցեք նաև․ Ապատեղեկատվություն ռուս-ուկրաինական ներկայիս հակամարտության վերաբերյալ․ յոթ միֆերի հերքում