Распаўсюджванне пракрамлёўскай дэзынфармацыі скіравана на тое, каб схаваць сапраўдную шырыню і намеры, якія стаяць за ваенным нарошчваннем Расіі каля Украіны.
Цягам апошніх некалькіх месяцаў шматлікія вартыя даверу СМІ паведамлялі, што Расія разгарнула каля 90 000 вайскоўцаў і ваенныя сродкі паблізу мяжы з Украінай, спасылаючыся як на афіцыйныя дзяржаўныя крыніцы, так і на асноўныя СМІ.
Такія перамяшчэнні войскаў не з’яўляюцца нечуванымі; мы ўсе можам яшчэ памятаць падобнае нарошчванне, якое адбылося ў красавіку мінулага года і цяпер выглядае як генеральная рэпетыцыя бягучага разгортвання. Тым не менш, на гэты раз і афіцыйная рыторыка, і ваяўнічыя размовы ў пракрамлёўскіх СМІ робяць сітуацыю значна больш трывожнай як з украінскага, так і з заходняга пунктаў гледжання.
Ніколі ні ў што не верце, пакуль гэта не будуць адмаўляць пракрамлёўскія СМІ
Нягледзячы на пераважныя і агульнадаступныя доказы з вартых даверу крыніц, пракрамлёўскія выданні адмаўлялі існаванне якіх-небудзь разгортванняў і працягвалі распаўсюджваць дэзынфармацыю пра свае чыста абарончыя матывы і правакацыі НАТА.
Але калі адбывацца разгортванне, на думку пракрамлёўскіх СМІ, гэта звязана з тым, што ад Украіны, дзе дамінуюць неанацысты, якія, згодна з пракрамлёўскімі скажонымі тлумачэннямі, прайшлі навучанне ў заходніх краінах, чакаецца немінучая агрэсія. Прычым, паводле добра адрэпетаваных дэзынфармацыйных радкоў, за гэтымі падзеямі не адна Украіна, але заўсёды схаваная рука Злучаных Штатаў і НАТА і іх агрэсіўнасць і злавесныя матывы.
Спрадвечныя дэзынфармацыйныя наратывы пракрамлёўскіх выданняў аб нібыта здрадзе ў сувязі з пашырэннем НАТА на Усход, пры гэтым Расія нібыта становіцца ахвярай так званай «антырасійскай» рыторыкі, акружаная варожымі сіламі, былі таксама зноў выкарыстаны для апраўдання расійскіх вайсковых разгортванняў і, магчыма, для іншых мэт.
Шкодныя звычкі цяжка выкараніць.
Размовы аб «сферах уплыву» і «абмежаваным суверэнітэце народаў», неабходным для таго, каб свабодна вырашаць сваю будучыню і лёс, з’яўляюцца яшчэ адным паказчыкам правалу і няздольнасці Крамля бачыць гісторыю такой, якой яна была насамрэч, і рабіць высновы, неабходныя, каб не паўтараць свае старыя памылкі.
Пераацэнка мінулых правапарушэнняў можа пачацца, напрыклад, з таго, што Крэмль пацвердзіць абавязацельства Расіі «паважаць незалежнасць і суверэнітэт і існуючыя межы Украіны» і «ўстрымлівацца ад пагрозы або прымянення сілы» супраць Украіны, як пазначана ў Будапешцкім мемарандуме аб гарантыях бяспекі.
Іншая прыкметная дэзынфармацыя:
- Ідзе прапагандысцкая кампанія, накіраваная на заражэнне ўсяго свету Omicron – Не, няма злавеснай «глабальнай эліты», якая кіруе лёсам насельніцтва. Гэтая тэорыя змовы — з катэгорыі гісторыя пра галаўны ўбор з фольгі.
- Брусель абвінаваціў Мінск у міграцыйным крызісе, але адказны толькі Захад – Чарговая спроба перавесці віну з рэжыму Лукашэнкі, які спрычыніўся да мігранцкага крызісу, і яго цынічнага ператварэння людзей у інструмент палітычнага дзеяння.
- Польшча — байцоўскі сабака англасаксаў – Не, Польшча з’яўляецца членам Еўрасаюза і НАТА і цалкам заклапочаная сваёй бяспекай у сувязі з агрэсіўнымі паводзінамі Расіі.